Arturs moeder, was heen gegaan,
kwam via het tekenen, bij mij aan.
Zij streelde zacht mijn lippen en wang,
wat vreemd, toch was ik niet bang.
In aanwezigheid zijn met hen,
blij dat ik dit herken.
De tekening werd ingelijst,
en met het ding toen afgereisd.
Bij de vader aangekomen,
dit hadden wij nooit kunnen dromen.
Kwam voor onze ogen haar naam,
naast het portret van haar kind te staan.
Dit heeft ons heel sterk geraakt,
graag heb ik er meer zo gemaakt.
Geduldig doe ik dus voort,
Dit voelt als een nieuwe start, zoals het hoort!
Dit schreef ik na mijn ervaring tijdens het tekenen van Arthur
